ജീവിതത്തിൽ എല്ലാം മറന്നു കഷ്ടപ്പെടുമ്പോലും മനസിലുന്ദായിരുന്ന് സമാധാനം ഇതെല്ലാം മാറി കൊച്ചുമക്കളുമായി സമാധനമായ ഒരു ജീവിതം ബാക്കിയുണ്ടല്ലോ എന്ന ചിന്ത യായിരുന്നു മൊത്തം ജീവിതം ഹോമിച്ചതിന്റെ കാരണങ്ങളും അതൊക്കെ തന്നെയായിരുന്നു സുഹൃത്തുക്കള പലരും സ്വന്തം മക്കളെ അന്യരായി കണക്കാക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവരോടൊക്കെ പുഛമായിരുന്നു
എന്തുകൊണ്ടോ എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരവസ്ഥയെ ക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല
സുഹൃത്തുക്കളുടെ മക്കൾ സ്വന്തം ഇഷ്ടം തേടി പോയപ്പോഴും ഞാൻ ധൈര്യത്തിൽ ഇരിക്കുക യായിരുന്നു അന്നത്തെ സ്ഥിതിക്ക് ആര്ക്കും ചിന്തിക്കാൻ കഴിയാത്ത തുകക്ക് ഇൻഷുർ ചെയ്തു ഞാൻ മരണ ഭയത്തിൽ നിന്നും മോചനം നേടിയിരുന്നു
എവിടെയാണ് എനിക്ക് പിഴച്ചത്
അമിത സ്നേഹം അതെന്നെ നശിപ്പിച്ചു എന്നെ എല്ലാവരും മറന്നു
എല്ലാവര്ക്കും ജീവിതത്തിൽ ഒരു വില്ലൻ ആവശ്യമായിരുന്നു
അവസാനം ഞാൻ ആയി ആ വില്ലൻ
അതിനിടെ ആരോഗ്യം ക്ഷയിച്ചു അതിനു ശേഷം അപകടത്തിൽ പരിക്കേറ്റു അപകട നിലയിലെത്തി ഒരു പക്ഷെ ഒരു തിരിച്ചു വരവ് ആരും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല
അപ്പോഴേക്കും എന്റെ അധികാരങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു നിത്യ ജീവിതത്തിൽ എനിക്ക് സ്ഥാനം ഇല്ലാതായി ഞാൻ വെറും കാഴ്ചക്കാരൻ ആയി
ഇത് അന്നത്തെ ചിന്തകളും സങ്കടങ്ങളും എന്നാൽ എന്റെപുതിയ റോളിൽ എങ്ങനെ സന്തോഷവാനാകാമെന്നു ഞാൻ പേടിച്ചു ഒപ്പം എന്റെ ഏക പുത്രിയെക്കുറിച്ചുള്ള ആകാംക്ഷകളും മാറിക്കഴിഞ്ഞു സന്തോഷം എന്തെന്ന്ഞാൻ തിരിച്ചറിയാൻ തുടങ്ങി
എന്നാൽ കൊറോണക്കാലം വിഷമങ്ങളെല്ലാം മാറ്റി എന്ന് പറയേണ്ടി വരും
എനിക്ക് പിഴച്ചിട്ടില്ല എന്നൊരു തോന്നൽ ഇന്ന് മനസിലുണ്ട്
ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ്
No comments:
Post a Comment